18 de julio de 2011

Dulces Sueños

Cierro los ojos y inspiro. Noto como el aire llena mis pulmones trayendo con él un poco de esperanza. Suspiro aún con los ojos cerrados, diciéndome que todo irá bien, que mañana va a ser un gran día, uno maravilloso. Abro los ojos y sonrío. Tal vez no sea verdad, tal vez me haya mentido a mi misma, pero ya no me importa. Lo único que sé ahora es que tengo fuerzas para salir adelante un día más, para seguir mi camino. Sonará típico, y lo es, pero eso es lo que siento, y puede que mañana sea realmente un gran día.

Tumbada en mi cama, con las luces apagadas, esos son mis pensamientos mientras intento dormirme. Me deseo dulces sueños, aunque no sé si los merezco. A quien quiero engañar: no estoy bien, mis sueños no van a ser dulces. Me gustaría tener alguien a mi lado, alguien que me dijera todo eso que deseo oír, todas las cosas que me digo yo misma cada noche. Sólo necesito eso, un susurro, unas "buenas noches", un beso.

Me siento sola. La oscuridad aumenta esa sensación de vacío que siento dentro de mí. En realidad no solo me siento sola, sino que lo estoy: completamente sola. Llegado este punto, ya no me basta con desearme suerte a mi misma, ya no me basta con desearme esos dulces sueños que ansio. No puedo con todo, ya no puedo soportar nada más yo sola. He ido aguantando todo ese tiempo, pensando que era capaz, convenciédome de que era fuerte. Pero no lo soy, nunca lo he sido.

Quiero creer, quiero mantener viva la esperanza que algún día llegara alguien que me desee los Dulces sueños, quiero pensar que toda esa lucha servirá de algo, que todo lo que sufro tendrá su recompensa. Ha pasado tanto tiempo... y yo sigo igual, perdida sin saber muy bien cual es mi lugar en este mundo, aunque luche por encontrarlo, o por encontrar esa persona que me ayude a buscarlo.

Cierro los ojos y inspiro. Siento como el aire llena mis pulmones de aire sucio y vacío. Suspiro, aún con los ojos cerrados para evitar una lágrima , y me digo que tengo que aguantar más, que no puedo rendirme ahora, que aún queda esperanza. Puede que sea lo único que me queda, esa esperanza que guardo de manera irracional como un preciado tesoro. Abro los ojos. Solo resiste un poco más antes que algún día llegue ese alguien a quien podrás oir susurrar un simple "Dulces sueños".

4 comentarios:

  1. wauuu... me has dejado sin palabras... pero almenos tengo las manos y un teclado :E
    kreo k tengo k aprender de ti :3.
    bye besikos ^^
    by:thony

    ResponderEliminar
  2. OH! DIOS! QUE FUERTE! ME ENCANTÓ! Enserio. Esta buenísimo,, al igual que Thony a mi también me has dejado sin palabras. Escribes hermoso. Y en algunas partes te he entendido perfectamente, yo también intento no caer y ser fuerte.
    ;) Cuídate mucho. Besos.

    ResponderEliminar
  3. No sé com ho fas però sempre aconsegueixes arribar a aquell punt que... que fa que t'arribi. No sé si m'entens però el que importa és que jo m'entenc a mi mateixa. Només dir-te que si continues així algun dia t'obligaré a que m'ensenyis a escriure tant bé com tu. Espero que penjis alguns textos més perquè així podré passar una bona estona llegint (i mira que a mi llegir... com que no)
    t'estimo Su!

    ResponderEliminar
  4. Chiicasyeah (Maria xD)23 de julio de 2011, 0:30

    HOLA CIGRÓ (pff, osita..vaya mote mes ranci xD)!
    Estic d'acoord mb lirene, que sempre aconsegueixes arribar a aquell punt que... que...fa que tarribi, pero nose, aquest cop no l'he notat tan. Potser es pqe ja he llegit molts textos teus de temes aixi i ja els tinc molt vistos o potser aquest cop no t'hi has ficat tan la pell (Io quesee! xD)Pero el cas, esque set dona mol bb i que si, que pengis mes textoos! ^^

    PD. T'estimoooooooo!!Estimooo! Stimooo! Timooo! Imooo! MOOOOO (muu, vaca xD) parides -.-'! (L)

    ResponderEliminar